Ooit ben ik begonnen als lerares textiele werkvormen. Dit vind je nog steeds terug in mijn werk. De textuur van een schilderij of werk op papier is voor mij altijd belangrijk. ‘De huid’ van de afbeelding, moet je als het ware kunnen voelen met je ogen.

Op de kunstacademie kwam ik in aanraking met schilderen en grafiek. Grafiek vond ik als eindresultaat prachtig. Alleen, al die handelingen vooraf: het gutsen van een hele lino- of houtplaat, het voorbereiden van een ets, een zeefdruk, een litho… Dat was niet echt aan mij besteed. Schilderen ging voor mijn gevoel sneller, was veel directer en daarbij zat je ook niet zo vast aan een eenmaal gemaakte keuze. Klopte het niet, dan haalde je het weg of schilderde je eroverheen. Net zo makkelijk.

Alleen die textuur, die gevoelige lijnvoering en het wit van het papier bij grafiek, het bleef altijd in mijn achterhoofd.

Bij het maken van een ontwerp voor een schilderij maakte ik in die tijd vaak gebruik van de monoprint-techniek. Op glas schilderde ik de vorm, drukte deze af op een vel papier en zag, doordat het beeld altijd in spiegelbeeld is, direct wat er aan de vorm niet klopte. Op de glasplaat waren de contouren nog zichtbaar en ik hoefde deze alleen maar aan te passen. Het geheel schilderde ik opnieuw in en ik maakte een volgende afdruk. Dit herhaalde ik net zolang tot de compositie en de vormen voor mij klopten. Het ontwerp bracht ik over op doek of paneel en ik ging aan de slag om er een schilderij van te maken.

Op een gegeven moment besefte ik dat de voorstudies op zich al voldoende waren. Het omzetten naar een grote schildering had geen meerwaarde meer. Het kwartje leek te zijn gevallen: Schilderend ‘mijn grafiek’ maken, dat kan natuurlijk ook! Vanaf dat moment ben ik me verder gaan verdiepen en ontwikkelen in eenvoudige druktechnieken. Ik ging aan de gang met materiaaldrukken, kartondrukken, geschilderde en getekende monoprints. Ook de combinatie van deze technieken onderling en het aanvullen met plaatjes of ‘gewone’ geschilderde stukken, het bleek opeens allemaal mogelijk.

Tot op de dag van vandaag maak ik hier nog steeds gebruik van. Naast het maken van ‘mijn grafiek’, ben ik blijven schilderen op doek of paneel. Beide disciplines bestaan naast elkaar èn beïnvloeden elkaar. Ideeën, vormen, texturen die ik tegenkom bij het drukken, pas ik toe bij het schilderen en visa versa. Kortom, na meer dan 20 jaar ben ik nog steeds enthousiast. De mogelijkheden blijken eindeloos en ik leer van ieder werk weer iets nieuws. Verslavend, kan ik wel zeggen!